dŏlŭi, dŏlĭtūrus (2);
1. lichamelijk (van ledematen), pijn doen, absol., Cic., of alci, Cael. bij Cic.
2. geestelijk, (van personen) smart ondervinden, treuren; bedroefd zijn over, betreuren, c. abl., b.v. laude alienā, Cic., c. acc., b.v. casum alcs, Cic., de alqo en de alqa re, Cic., ex alqa re en ex alqo, Caes., Vell., pro alqa re, Sall., in alqa re, Cic. | (van zaken) leed doen, dolet dictum adolescenti, Ter., impers., cui dolet, meminit, Cic.
