Aulaeum

betekenis & definitie

i, n. een sprei, tapijt, als bedekking van rustbedden en sofa’s of als een soort „baldakijn” aan het plafond uitgespannen; vooral het toneelgordijn, dat bij het begin van een stuk of acte neergelaten (aulaeum premitur, Hor., of - mittitur, Phaedr.), bij het einde van het stuk opgetrokken (aulaeum tollitur, Cic.) werd.