(It. ’bovenzinnelijke schilderkunst’). Benaming voor een beweging, die slechts kort heeft geduurd (1915-1919).
Werd geproclameerd door Giorgio de Chirico en Carlo Carrä als reactie op het futurisme. Kenmerken zijn: grote lege ruimten, met antieke architectuur, die overdreven is weergegeven, zie twintigste eeuw – eerste helft – schilderkunst - Italië.