(1638-1709), Nederlands schilder, die zich vrijwel uitdrukkelijk aan de landschapschildering wijdde. Hij was een leerling van Jacob van Ruysdael.
Hij schilderde bij voorkeur beboste duinlandschappen in de buurt van Haarlem. Kenmerkende onderdelen van zijn schilderijen zijn de loofbomen, meestal op hoge stam, en het zonlicht. Het beroemdste werk is ’Het laantje van Middelharnis’ (1689, National Gallery, Londen). Hobbema is veel nagevolgd, vooral door Engelse schilders, zie Holland – barok – zeventiende eeuw - schilderkunst.
