wees, h. gewezen (1 tonen, aanduiden; 2 vellen, uitspreken):
1. ik zal je eens wijzen, hoe dat gedaan wordt; jij moet me de weg wijzen; alles wijst er op, dat; iem. op zijn ongelijk wijzen; iets van de hand afwijzen; de barometer wijst mooi weer, tekent; z. ook deur;
2. het wetsontwerp is in staat van wijzen, gereed ter openbare behandeling; een vonnis wijzen, vellen.
