proletariër

betekenis & definitie

m. proletariërs (oorspr. arme, niet belastbare burger in Rome, die alleen door zijn proles [Lat. nakomelingschap] de staat nuttig is; thans: behoeftige; iem., die voor zijn levensonderhoud niets bezit dan zijn arbeidskracht en die, zo arbeid ontbreekt, tot armoede vervalt).