neder, neer

betekenis & definitie

bw. (naar beneden, naar omlaag; naar de grond): ter neder; op en neer (of: neer); de kamer op en neer lopen, van het ene einde naar het andere; als bn. in de samenst. Nederland enz.; neer vormt scheidbaar samengest. w.w., b.v. nederbuigen (nedergebogen) enz.; men schrijft de leden der onbep. wijs (zonder te) en die der voltooide deelw. aan elkaar.