o. (Hebr. woning des vredes: later hoofdstad van Juda): Jeruzalem is de heilige hoofdstad van het Joodse land vóór de splitsing van het rijk onder Roboam in 795 v. C., bedevaartplaats van Joden, Christenen en Mohammedanen; Jeruzalem werd in ± 586 v.
C. door Nebucadnezar verwoest, later opgebouwd en in 70 n. C. nogmaals verwoest door de Romeinen onder Titus; zegsw. het is hier de verwoesting van Jeruzalem, een vreselijke warboel; hij is een vreemdeling in Jeruzalem, a) voelt zich in dat gezelschap niet thuis, b) weet nergens van, z. Luc. 24 : 18; het nieuwe Jeruzalem, het hemels Jeruzalem, a) godsrijk, b) de hemel.
