ebben

betekenis & definitie

I. ebde, h. geëbd (het aflopen van het water na de vloed; fig. achteruitgaan; afnemen): het tij is aan ’t ebben, vallen.

II. bn. (1 van ebbenhout; 2 als van ebbenhout: zwart, zeer donker):

1. een ebben stok;
2. de ebben huid der negerslaven.