m. -s, drijvertje (1 iem., die personen of dieren voortdrijft; 2 opjager van het wild bij een drijfjacht; 3 iem., die rusteloos voor iets ijvert en aan anderen zijn wil opdringt; dweper, fanaticus; 4 een drijvend toestel):
1. de -s joegen de kamelen voort;
2. twee aangeschoten -s;
3. de -s der beide partijen; geest-;
4 de — in een reservoir, om de vloeistofhoogte aan te geven; -tje, kurk je, waarop een nachtlichtje in olie drijft; de — van een watervliegtuig, waarop dit drijft;
-ij, v.-en.
