bn., bw. (1 vol bloed, met bloed bevlekt; 2 v. gebeurtenissen; met bloedvergieten in verband staande):
1. een bloedige wonde; een bloedig mes;
2. een bloedig schouwspel, een bloedige ontknoping; een bloedig gevecht, hevig gevecht, waarbij veel bloed vergoten wordt; nog: bloedige tranen wenen, a) bitter wenen, b) grievend leed hebben; bloedige spot, bittere spot.
