bevond, h. bevonden (in het alg. iets als het resultaat van een waarneming of onderzoek vaststellen; tot het besef komen: 1 dat iem. of iets zo is, als door een bep. wordt uitgedrukt; 2 dat waar is, wat in een bijzin wordt uitgedrukt):
1. iets deugdelijk, accoord bevinden; gewogen en te licht bevonden.
2. ik bevond, dat zijn bericht waarheid behelsde; refl. (1 het besef krijgen, dat men in een bepaalde toestand is; zich gevoelen; 2 ergens zijn):
1. zich niet wel bevinden; zich wel bij iets bevinden; zich in gevaar bevinden;
2. zich te A. bevinden.
