Heiligen en martelaren te Alexandrië. Over hun lot is slechts een weinig betrouwbare legende bekend: T. was een Christenmaagd, die in de vervolging van keizer Maximianus (286-305) tot onteering in een huis van ontucht werd veroordeeld, doch door den Christensoldaat D., die met haar van kleederen verwisselde, hieraan werd onttrokken. Bij het verlaten van het huis stierf echter de maagd, terwijl D. gegrepen en onthoofd werd. Feestdag 28 April.
Lit.: Butler Thurston, Lives o! the Saints (IV 1933) ; Angar, Die Frau im Röm. Christenprozess (in : Texte u. Untersuch., nr. 28 1905). Goris.
Theodora de Oudere Adellijke Romeinsche, echtgenoote van den senator Theophylactus, berucht om de heerschappij, die zij over Rome’s wereldlijk bestuur en over het pausdom uitoefende, ✝ Ca. 920. Het is onmogelijk uit de troebele bronnen dier troebele tijden met zekerheid op te diepen wat er alles waar is van de geruchten, die over haar en haar machinaties en liefdesverhoudingen in omloop zijn. Haar tijd en haar persoon geven alle aanleiding om alles zwarter voor te stellen dan het geweest is. Maar zeker is toch wel, dat zij zeer rijk was, heerschzuchtig en zedeloos, en dat de tijd van haar heerschappij, zoowel als die van de haar waardige dochters → Marozia en Theodora de Jongere een tijd van de diepste vernedering voor het pausdom is. Door haar rijkdom en haar minnaars wisten zij meermalen haar creaturen op den pauselijken Stoel te plaatsen, die of dit hooge ambt onwaardig waren, of totaal machteloos stonden tegenover deze vrouwen en haar aanhang (zie → Joannes X tot XIII, Stephanus VII).
Lit.: Duchesne, Premiers temps de l’Etat Pontincal (31914); Hefele-Leclercq, Hist. des Conciles (IV); De Jong, Handboek der Kerkgesch. (3II, blz. 95). Gorris.