1° Auguste, Fransch Prot. theoloog en godsdienstwijsgeer, bevorderaar van het modernisme. * 1839 te Vallan (Ardèche), ✝ 1901 te Parijs. 1868 hoogl. te Straatsburg, 1873 uitgewezen om zijn anti-Duitsche gezindheid, 1877 hoogl. aan de Sorbonne te Parijs. Hoofdwerk: Esquisse d’une philosophie de la religion (1897, 1910), waarin hij het → symbolofideisme verdedigt.
Bellon.2° Paul, Fransch scheikundige. * 5 November 1854 te Carcassonne. Professor in de scheikunde aan de Faculté des Sciences in Toulouse. Beroemd door zijn katalytische hydreeringsmethode met behulp van fijn verdeeld nikkel, die ook in de techniek toepassing heeft gevonden. In 1912 kreeg hij te zamen met Grignard den Nobelprijs voor Chemie.
Voorn. werken: o.a. La catalyse en chirnie organique (1913). Hoogeveen.
3° Paul, Prot. geschiedschrijver. * 3 Aug. 1858 te Saint-Michel de Chabrillanoux (Cevennen), ✝ 5 Maart 1928 te Straatsburg. S. is vooral bekend door zijn studies over den H. Franciscus van Assisi. Zijn Vie de St. Framjois bracht een waar réveil teweeg (1894). De levendige en sympathieke schildering, vooral van Franciscus’ liefde tot de H. Eucharistie, deed sommige Katholieken allergunstigst oordeelen. Weldra echter kwam het werk op de lijst der verboden boeken, ongetwijfeld wijl de verhouding van Franciscus tot het kerkelijk gezag geheel verkeerd was voorgesteld. In een der vele uitgaven (1918) werd dienaangaande wel iets veranderd, maar de strekking bleef feitelijk dezelfde, ook in de laatste (1931; bezorgd door A. Goffin naar de aanteekeningon van S. zelf). Persoonlijk schijnt echter de schrijver in de laatste jaren zijns levens de Kerk steeds nader te zijn gekomen. Van meer blijvende waarde zijn de vele tekstuitgaven door S., die daarenboven door zijn beminnelijke hulpvaardigheid de Franciscusstudie sterk bevorderde.
Werken: zie : Arch. Franc. Hist. (XXV 1932, 533 vlg.; over de uitg. v. Vie de S. Fr. 525 vlg.); L’orientation religieuse de la France actuelle (1911; modernistisch);
Études inédites sur S. Frangois , uitg. door A. Goffin (1931).
Lit.: v. d. Borne, Die Franziskus-Forschung (1917, 44 vlg.); Quirinus O. M. Cap., in: Francisc. Leven (XI 1928, 79 vlg.). V. d. Borne.
