Medestanders van ➝ Lucifer van Cagliari in zijn rigoristische houding tegenover bekeerde Ariaansche geestelijken. Oorspronkelijk was het enkel schisma, maar na den dood van Lucifer kwam men ook tot dwaling, door te leeren, dat ketterij evenals apostasie de priesterlijke wijdingsmacht verloren doet gaan. S.
Hieronymus bestreed hen in zijn Altercatio Luciferiani et orthodoxi. De sekte vond aanhang tot in Spanje (Gregorius van Elvira) en in het Oosten. Twee van hun priesters, Faustinus en Marcellinus, die in Egypte hun ideeën verspreidden, werden daar mishandeld.
In een Libellus precum (Migne, Patrol. Lat. XIII, 83-107) verzochten zij keizer Theodosius om bescherming voor hun partij.
Deze werd verleend en daarna hoort men niets meer van hen.Lit.: Dict. Théol. Cath. (IX 1926).
Franses.