1° François, een der meest vooraanstaande en meest gezaghebbende rechtsgeleerden uit België. * 8 Juli 1810 te Luxemburg, ♱ 11 Febr. 1887" te Gent. Sinds 1835 prof. aan de rechtsfaculteit van de rijkshoogeschool te Gent. Werd door den min. van Justitie belast met het opmaken van een voorontwerp tot herziening van het Burgerlijk Wetboek.
L. is vooral beroemd door zijn Principes de Droit civil, een zeer breedvoerig commentaar van het B.W. (33 dln.), waarin hij de methode der letterlijke tekstverklaring toepast, en geen gelegenheid laat voorbijgaan om uiting te geven aan zijn anti-clericalisme. Zijn werken kunnen in drie groepen ingedeeld worden, nl. zuiver juridische, waarvan het hierboven aangehaalde het voornaamste is en waardoor hij in de Belg. rechtswetenschap school heeft gemaakt; werken van polemiek, vooral geïnspireerd door zijn antikerkelijke en vrijzinnige gedachtenrichting; werken van socialen aard.Werken:
a) rechtsk. werken : De la Législation sur la contrainte par corps (1837); Hist. du Droit des Gens et des relations internat. (18 dln. 1850-’70) ; Principes de Droit Civil (33 dln. 1869-’79); Cours élém. de droit civil (4 dln. 1878); Droit civil internat. (1880-’82) ; Avantprojet de revision du Code civil, rédigé à la demande de M. le Ministre de la Justice (6 dln. 1881-’84).
b) Polemiek : Lettres & l’Evêque de Gand (onderwijsvraagstuk ; 1856) ; L’Eglise et l’Etat (2 dln. 1862-’65); Lettres sur les Jésuites (1864).
c) Sociale werken : Les sociétés ouvrières de Gand. Réformation morale des classes laborieuses (1884). Rondou.
2° Johann Theodor, bisschop en apost. vicaris van Luxemburg. * 6 Juli 1804 te Aken, ♱ 20 Febr. 1884 te Simpelveld (Ned. Limb.). Als zielzorger in het diocees Luik in het grensgebied van Aken was hij vurig verdediger van mgr. Droste zu Vischering in den Keulschen kerkstrijd. Als apost. vicaris van Hamburg voor de Noord-Duitsche missiën werd hij in 1839 door de regeering geweigerd. Benoemd tot apost. vicaris van Luxemburg in 1841, werd hij door den paus in 1848 voorloopig teruggeroepen wegens conflicten met de regeering aldaar en leefde hij sindsdien in Aken, waar hij doorslaggevend medewerkte aan de stichting van de congregatie der Zusters van het Arme Kind Jezus in samenwerking met moeder Clara Fey. Geestelijk directeur van deze congregatie sinds 1867, verhuisde hij met haar na de uitdrijving in den Kulturkampf (1879) naar het nieuwe moederhuis in Simpelveld, alwaar hij ook stierf. Vele geestelijke geschriften en preek verzamelingen liet hij na.
Lit. : biogr. d. K. Muller (3 dln. 1887-’89); O. Pfülf S.J., M. Clara Fey (21913); Stimmen aus Maria Laach (jg. 29, 1885). Beijersbergen van Henegouwen.
3° Pierre Alphonse, wiskundige. * 18 Juli 1813 te Parijs, ♱ 2 Sept. 1854 aldaar. Genie-officier; later hoogleeraar aan de École Polytechnique. Bekend om een naar hem genoemde reeksontwikkeling in de functietheorie.
