(eigenlijk: Giulio Mazarini), Fransch staatsman en kardinaal (sinds 1641). * 14 Juli 1602 te Pescina (in de Abruzzen), † 9 Maart 1661 te Vincennes. Trad in diplomatieken dienst van den paus en kwam daardoor in aanraking met Richelieu, die hem in Franschen dienst overnam; door Richelieu kreeg hij het kardinalaat en werd diens opvolger als eerste minister (1642). Na den dood van Lodewijk XIII (1643) wist hij zich bij diens weduwe en regentes Anna van Oostenrijk onmisbaar te maken, had met haar samen den opstand van de ➝ Fronde te bestrijden, dien hij ten slotte overwon, en zette Richelieu !s politiek tegenover het buitenland consequent voort; maakte den Westfaalschen vrede en den vrede der Pyreneeën (1659) tot een triomf van het machtige Frankrijk over de Duitsche en de Spaansche Habsburgers.
Bij zijn dood kon de jonge Lodewijk XIV zelfstandig gaan regeeren over een tot krachtigen bloei gebracht land, dat verdere veroveringen zou kunnen maken.Lit.: Roca, De Richelieu à M. 1642-’44 (1908); Robiquet, Anne d’Autriche, Louis XIII et M. (1912); Federn, M. (1922).
v. Gorkom.