medaille, gewijd door een Benedictijnschen monnik of een ander daartoe gemachtigd priester, waaraan zeer rijke af laten verbonden zijn. Bened.
XIV schreef voor, dat zij aan een zijde S. Benedictus met een kruis in de hand moet vertoonen, aan de andere het zgn. Kruis van S. Ben., dat. reeds vroeg populair was (11e eeuw?). Men onderscheidt de gewone medaille, wyelker oorsprong rond 1650in Z. Duitschland moet gezocht worden, en die van het jubilé van het 14e eeuwfeest van S. Ben. geboorte, 1880, welke rijkere aflaten bezit. De letters van het kruis beteekenen het volgende: in de vier hoeken C(rux) S(ancti) P(atris) B(enedicti): Kruis van den H. Vader B. Op het kruis C(rux) S(ancta) S(it) M(ihi) L(ux) en: N(on) D(raco) S(it) M(ihi) D(ux): het H.
Kruis zij mijn Licht, de duivel zij mij niet tot leider. Rondom: V(ade) R(etro) S(atana), N(on) S(uade) M(ihi) V(ana); S(unt) M(ala) Q(uae) L(ibas), I(pse) V(enenum) B(ibas), d.w.z. Wijk terug, Satan; fluister mij geen ijdelheden in; ’t is boosheid, wat gij schenkt, drink zelf uw vergif! De jubilé-med. voegt hieraan toe: Pax, vrede, en de gewone: I.H.S.
Lit.: Catholic Encyclopaedia (XIII 1912, 338); Dom A. Bouvilliers, The Medal-Cross of S. Benedict; Dom Grég. Fournier, Revue Liturg, et Monast. (1930— ’31).
Lindeman.