(Lat. obex). In de Sacramentenleer wordt b. genoemd een gemis aan vereischte gesteltenis, waardoor belet wordt, ofwel dat het Sacrament tot stand komt, ofwel dat de genade door het Sacrament wordt meegedeeld.
In het eerste geval spreekt men van beletsel voor het Sacrament (obex sacramenti), in het tweede van beletsel voor de genade (obex gratiae). Het eerste is bijv. schuldig gemis aan berouw in de biecht. Als het Conc. van Trente vaststelt, dat de Sacramenten genade verleenen aan hen, die geen beletsel stellen (Denz. 849), moet dit niet slechts in negatieven zin worden opgevat, alsof een zich passief houden van den ontvanger volstaat, want een positieve dispositie van den volwassen ontvanger is vereischt (Denz. 807, tri9).L i t.: > Sacrament.
Kreling.
Voor beletsel (Lat. impedimentum), > Huwelijk; > Wijdingen (Heilige).
