ook convertiet of proseliet, wordt iemand, die van overtuiging, gewoonlijk op godsdienstig gebied, verandert, genoemd door degenen, bij wie hij zich aansluit, terwijl de door hem verlaten groep hem afvallige, renegaat of apostaat noemt; voor Katholieken zijn dus zij, die later Katholiek worden, bekeerlingen. In minder eigenlijken zin wordt ook van bekeerlingen gesproken bij menschen, die strikter volgens hun godsdienstige opvattingen gaan leven, of die veranderen van politieke of andere meeningen.
Beroemde voorbeelden zijn de H. Augustinus, de H. Magdalena; uit den thenwoordigen tijd G. K. Chesterton en Fred, van Eeden. Bij oudere kloosterorden dragen de leekebroeders nog den naam conversi, omdat velen, die zich van een zondig leven bekeerden, leekebroeder werden om te boeten, doch ook wijl de nederigheid vaak van bekeering deed spreken, waar eigenlijk juister gesproken zou zijn van een besluit tot heiliger leven. In dezen zin wordt in het Mnl. liet woord b. zeer dikwijls gebruikt. Pauwels.