Schrijver. * 26 Maart 1851 te Hadersleben in N. Sleeswijk, † 30 April 1907 te Rosenheim. L. is vooral bekend door zijn boek „Rembrandt als Erzieher”, dat anoniem verscheen, „von einem Deutschen”, in 1890.
Hij stelt hier Rembrandt als voorbeeld aan het Duitsche volk, een voorbeeld van stoere kracht en hooge gezindheid; uit de brute, rauwe stof stijgt Rembrandt op tot de hoogste vergeestelijking. Levenslang heeft L. gestreden tegen de oppervlakkige intellectualistische cultuur van zijn tijd, tegen ongeloof en wetenschapsvergoding, vóór gezonden levenszin en volkskracht. In 1900 ging hij over tot de Kath.
Kerk (in Ned., hij werd gedoopt te Rotterdam). Na zijn dood is nog een en ander van hem uitgegeven door zijn vriend Momme Nissen, die ook zijn leven schreef (Der Rembrandtdeutsche, 1926).