onttrekken van een groote hoeveelheid bloed (200—500 cm3) uit een ader, meestal een oppervlakkig liggende ader van de linker elleboogplooi.
De ader wordt geopend met een mes (venesectie) of door er een holle naald in te steken (venepunctie), na omsnoering van den bovenarm. De a. heeft in de geneeskunde steeds een groote beteekenis gehad. Haar toepassing was in de vsch. tijden afhankelijk van de bestaande inzichten in het wezen der ziekten, zoodat de geschiedenis der a. samenvalt met de geschiedenis der geneeskunde. Werd veelvuldig toegepast in de 17e en 18e eeuw, daarna weer een tijd lang verlaten en thans weer toegepast bij vsch. ziekten, vooral wanneer de bloedsomloop gestoord is. Een afdoende verklaring van haar dikwijls zeer gunstige werking is niet bekend. Ook toegepast bij bloedtransfusie en zeer veelvuldig bij dieren, die gehouden worden voor de serumbereiding ter bestrijding van besmettelijke ziekten.
L i t. : Mezler, Versuch einer Geschichte des Aderlasses (Ulm 1793).
v. Balen/Krekel.