geestesrichting, welke zich omstreeks 1750 baan breekt en beoogt de menselijke geest te bevrijden van de „nevel van vooroordelen”, veroorzaakt door bovennatuurlijke openbaring en dogmatisch-Christelijke leerstellingen, welke bevrijding tot stand zou komen door onafhankelijk denken en het zoeken van aardse gelukzaligheid.
De Aufklärung omvat de paedagogische richtingen van het naturalisme, philantropisme en rationalisme. Zie aldaar.
