een vochtige landstreek, begroeid met mossen, vooral veenmos en heide, vaak met tal van heideplassen. Veenmoerassen ontstaan waar de bodem minder doorlatend is en waar de neerslag de verdamping overtreft.
Venen ontstaan dus vooral in vochtige, koude luchtstreken, met name in het noorden en het noordwesten van Europa, in Siberië, in het noorden van Noord-Amerika en in Nieuw-Zeeland. Men onderscheidt hoog- en laagveen. Laagveen is ontstaan uit water- en moerasplanten. Door het water verrotten de planten niet. Hoogvenen zijn vooral gevormd door het veenmos, dat aan de oppervlakte voortdurend aangroeit, terwijl de onderkant afsterft en het veen vormt. Hoogveen groeit door het regenwater, laagveen door het grondwater, dat gewoonlijk rijk aan voedingsstoffen is.
