1. instrument voor het waarnemen van hemellichamen. Reeds enkele eeuwen kent men de spiegeltelescoop of reflector en de lenzentelescoop of refractor; zie verrekijker.
Na de ontdekking van de radiogolven ontstond rond 1930 ook de radiotelescoop. De ontwikkeling van de ruimtevaart bracht de mogelijkheid om de telescoop vanuit de ruimte te laten werken, waardoor de waarnemingen niet meer worden gehinderd door atmosferische invloeden; 2. instrumenten en technische voorwerpen die bestaan uit inschuifbare delen, zoals bij een ouderwetse sterrekijker, worden met telescoop aangeduid, b.v. telescoopvering van een bromfiets.
