stoffen die door opvallende verschijnselen, zoals een verandering van kleur, aanduiden dat een oplossing een bepaald bestanddeel bevat; soms ook in welke
mate dit bestanddeel aanwezig is. Zo is een stijfseloplossing een indicator voor niet-gebonden jood, omdat zij door deze stof diepblauw wordt gekleurd. De bekendste indicatoren dienen om uit te maken of een oplossing zuur of basisch reageert, b.v. lakmoes (met zuren rood, met basen blauw) en fenolftaleïne (met zuren kleurloos, met basen rood). Er zijn ook indicatoren waarmee men de waarde van Ph (zie ook Ph) in oplossingen bepaalt. Lakmoespapier maakt men door papier in een lakmoesoplossing te drenken, die een weinig zuur (rood) of een weinig base (blauw) bevat. Ook het sap van rodekool is een indicator (met zuren rood, met basen groen), maar het is voor praktisch gebruik niet geschikt.
