(scarabee), een mestkever uit de landen om de Middellandse Zee, die bij de Oude Egyptenaren in hoog aanzien stond, daar hij voor hen het symbool van de leven schenkende zonnegod was. Mannetje en wijfje vormen in gemeenschappelijke arbeid uit mest kogels, die weggerold en op een geschikte plek ingegraven worden.
Deze wegen vaak het twintigvoudige van het lichaamsgewicht van de kever. Het wijfje vormt daaruit in een onderaardse kamer een peervormig broedlichaam, in welks punt een ei wordt gelegd. De kever werd door de Oude Egyptenaren uit goud en edelstenen nagemaakt en aan de gebalsemde doden in het graf meegegeven. Ook Romeinse soldaten droegen scarabeeënals amulet op de borst wanneer zij ten strijde trokken.
