(pseudoniem voor N. A.
Donkersloot, 1902-1965), dichter, criticus, essayist en literatuur-historicus. Hij is de dichter van vele weemoedige, dromerige liedjes, waarin zijn verlangen naar geluk zich voortdurend uitspreekt, b.v. „De Draad van Ariadne”, „Onvoltooide Symphonie”. Van belang is ook zijn studie „Karaktertrekken der Vaderlandsche Letterkunde”.