1. taalkundig: zie vervoeging;
2. een bijzondere soort van bevruchting bij lagere planten en dieren. Bij het schroefwier leggen zich b.v. twee celdraden naast elkaar. Zij vormen uitsteeksels, die naar elkaar toe groeien en wanneer ze elkaar raken, lost de wand op de plaats van aanraking op. Door het zo ontstane kanaal treedt de inhoud van de ene cel in de andere over. De leeg geworden draad vergaat; in de tweede vormen zich de zijgoten als duurzame sporen, die winter en droogte overleven en waaruit weer nieuwe wierdraden ontstaan.
