of sterrenkunde, de wetenschap van de hemellichamen, hun aard, samenstelling, bewegingen en evolutie. De oorsprong - vier- tot vijfduizend jaar geleden lag in China, India, Babylonië en Egypte.
De Grieken - Hipparchus 150 jaar v. Chr. maakten er een wetenschap van. Een volgende ontwikkeling veroorzaakten Copernicus, Galileï, Kepler, Newton en vele anderen. Bijzonder veel invloed kregen de uitvinding van de verrekijker, de fotografie en de radiotechniek. De laatste halve eeuw trad de astrofysica steeds meer op de voorgrond. Toch dient de meer eenvoudige astronomie nog vaak het praktisch nut: bij tijds- en plaatsbepaling op zee en in de lucht; zie ook sterrenwacht.
