(Lat.), een levensgemeenschap van waterplanten en -dieren, die in een glazen bak verzorgd en waargenomen worden. De levensvoorwaarden moeten zoveel mogelijk natuurlijk zijn.
Bolvormige goudviskommen zijn ongeschikt, omdat er zuurstofgebrek in optreedt. Op 1 liter water moet men voor een oppervlak van 50 cm2 zorgen. Op de bodem brengt men meestal een laag van enkele centimeters dik ongereinigd rivierzand aan en daaroverheen een twee centimeter dikke laag van uitgewassen rivierzand. Een laag aarde is niet aan te bevelen. Planten die een zeer voedzame grond verlangen, zette men in kleine potjes. Vele planten verdragen geen kalk, daarom geen hard water, doch het liefst regenwater of schoon rivierwater.
In het koudwateraquarium zijn de moerashoorn- en de posthoornslak zeer nuttig. De poelslak en de waterpissebed houde men in afzonderlijke bakken, want ze vreten de planten aan. Zijn de dieren gering in aantal, dan zorgen de waterplanten (waterpest, hoornblad, vederblad) voor voldoende luchtverversing. Bij een groot aantal dieren of bij gevoelige dieren is kunstmatige luchtverversing nodig. Tropische vissen verlangen een verwarmingsinrichting. Men plaatst het aquarium het best bij een venster dat op het oosten uitziet.
Als voer geeft men watervlooien, cyclops, kleine wormen of goed gedroogd voer, dat in de handel verkrijgbaar is. Jonge vissen voert men plankton. Zeer interessant is de kweek van stekelbaarsjes.
