Zwaaien

betekenis & definitie

b.w. - Voor anker liggende, van stelling veranderen door de werking van wind of stroom. Op den wind zwaaien (den voorsteven naar den wind keeren.) Op het tij zwaaien (den voorsteven naar het tij keeren.) Onder den wind met den stroom onder de lij zwaaien (wanneer de eene zijde aan den wind, de andere aan den stroom is blootgesteld.) Hy Zwaait klaar, hy Zwaait voor klare kluizen (hy kruist zijn kabels niet by ’t omzwaaien.) In die haven is geen ruimte genoeg voor groote schepen om te zwaaien.