Bhakta Mira, geb. 1547 AD in Marwar, in het dorp Kurkhi, als de prinses van Chitor, die alle weelde achter zich liet om op zoek te gaan naar de Goddelijke Fluitspeler Krishna. Toen zij als kind aan haar moeder vroeg wie haar bruidegom was, nadat zij op straat een bruiloftsstoet had gezien, antwoordde haar moeder: 'Giridhara Gopala is je bruidegom.' In de tempel stond een klein beeld van Giridhara Gopala [= Krishna], waar Mira altijd mee speelde.
Ze sliep er mee, baadde het en zong er liedjes voor. Mira werd al gauw bespot wegens haar devoties en naarstig begon men naar een passende echtgenoot voor haar te zoeken; het werd Bhojraj, de moedigste krijger van de Rajputs, die zich verzetten tegen de soevereiniteit van de Moslems. Mira, die vrijelijk omging met de Sadhus, zag er geen kwaad in een kostbare halsketting aan te nemen van een Moslem, toen zij voor het beeld van Krishna zat te mediteren, omdat de Moslem het juweel voor de godheid had bestemd, begeesterd als hij was door Mira's devotie. Mira werd echter door haar echtgenoot weggestuurd, die het beledigend vond dat een Rajput-dame door een Moslem benaderd was. Mira begon daarop haar pelgrimage door heel India, dansend en liederen zingend voor haar Giridhara Gopala. Haar liederen zijn bewaard gebleven en beroemd geworden.
Ze hebben de intensiteit van het 'Hooglied' van Johannes van het Kruis. Mira kan, evenals Papa Ramdas, beschouwd worden als een echte Bhakta, omdat haar enige discipline was: absolute overgave aan de godheid. Zie: Bhakti-Yoga.
