Witte, Dirk Hermanus (1885-1932) - Hij werd in Zaandam geboren, trad op veertienjarige leeftijd in dienst bij de N.V. Houthandel van William Pont en deed in zijn vrije tijd veel aan amateurtoneel. Na 1918 was hij werkzaam bij de Holland-Zuid-Amerikaanse Handelsmaatschappij en later werd hij directeur van de Nederlandsche Mijnhouthandel. Hij werd bekend als dichter-componist. Zijn eerste liedje voor de plaatselijke zangvereniging in Zaandam, dat officieel "M'n eerste" heette, werd bekend als"'t Meisje van de Zangvereniging" en was geïnspireerd door zijn toenmalig vriendinnetje, Gonny Happe.
In 1914 ontmoette hij Jean-Louis Pisuisse* in de Kleine Zaal van het Concertgebouw en sindsdien was de samenwerking tussen beide cabaretiers een feit. Witte schreef en componeerde nog tal van Nederlandse liedjes, o.a. "Handschoentjes Brief" (opgedragen aan Stella Fontaine), "Nocturne", "De Kleine Soubrette", "De laatste wagen van lijn Elf", "Oudejaarsavond", "Opgang" en "Mens durf te leven". Zij behoorden tot de weemoedigste liedjes die het Nederlandse cabaret heeft voortgebracht. Dirk Witte verdronk op 15 nov. 1932 in de Weespertrekvaart ten gevolge van een hartaanval tijdens een autorit van A. naar Bussum.
LIT. J.E. van de Kamp, Mens durf te leven. Grote figuren uit het cabaret in en om Amsterdam tot 1940, 1978, 104.
