Werkschuit, De - Generaties lang was de Werkschuit, afgemeerd aan de Amstel tussen Magere Brug en Carré, een begrip. Voor de voorbijgangers maar allereerst voor de duizenden die "aan boord" leerden schilderen en tekenen. In 1976 werd de kajuit verruild voor een school op de Mauritskade 24; de al eens vernieuwde boot lekte en de exploitatie werd te duur. In 1989 ging De Werkschuit op in een overkoepelende stichting voor kunstzinnige vorming. De oprichters in 1950 waren geestverwanten van onderwijsvernieuwer Kees Boeke (op wiens schooltje de Oranje-kinderen nog in de bankjes zaten) en mensen als de in 1995 overleden cultuurfilosoof Jan Kassies.
Vernieuwingsgezind als zij na de oorlog waren, hadden zij een parool voor de opvoeding: ontplooi je met je talenten in "samenwerking en zelfwerkzaamheid". De vijand was het "potloodmonopolie" van het klassieke tekenonderwijs, op menig school een ondergeschoven kindje. In de jaren zestig en zeventig waagde De Werkschuit zich aan createams, paint-ins, een luilakcircus, open middagen in Paradiso* en "Blokkendoos in de buurt". Dependances werden opgericht in Noord, Osdorp, Slotermeer en de Bijlmermeer. Eind jaren tachtig werd De Werkschuit ingehaald door haar eigen succes en was samengaan met andere organisaties met soortgelijke initiatieven de beste oplossing voor overleving.
LIT. Inst. Walburg/Vrienden v.d. Werkschuit, De Werkschuit- een geschiedenis van de kunstzinnige vorming, 1995, O.A. 1996,150.
