Pintohuis - Het Pintohuis, Sint Antoniesbreestraat 69. Het Huis van Pinto werd gebouwd door Jan Jansz. Carel (1545-1616), een van de oprichters van de Verenigde Oost-lndische Compagnie*. Het werd gedurende de jaren 1973-1975 door architect IJ. Kok gerestaureerd in opdracht van de Stichting De Pinto.
Bij de restauratie zijn enkele verrassende vondsten gedaan. Achter stuclagen bleken nog grote delen aanwezig van een verguld en met bloemmotief versierd cassetteplafond uit 1680. Dit was aangebracht, toen stadsbouwmeester Elias Bouman twee oudere huizen samentrok tot het "hof van Pinto" en van een nieuwe voorgevel voorzag. Het vergulde plafond heeft mogelijk bijgedragen tot de verhalen die vroeger de ronde deden, dat de wanden in het huis waren beplakt met gouden dukaten. Onder het huis is een kelder ontdekt met een gewelfconstructie, waarvan niemand het bestaan meer kende. De kunstschilder Nicolaas Wijnberg schilderde voor de vakken in de vergulde cassetteplafonds nieuwe doeken en de restaurateurs Th. Kurpershoek en D. Schoonekamp verdoekten de textielresten van de plafondversieringen.
De firma H.D. Pfann* bracht een oude prent van het Pintohuis van omstreeks 1700 in de handel; de opbrengst daarvan was bestemd voor het restauratiefonds. Prinses Beatrix opende op 22 aug. 1975 het gerestaureerde Pintohuis, dat nu fungeert als openbare leeszaal en bibliotheek voor de Nieuwmarktbuurt. De opening viel samen met het 700-jarig bestaan van A. en met het 300-jarig bestaan van de Portugese synagoge. Bij deze opening was Louis de Pinto uit Den Haag, de enige nog levende nazaat van de stichter van het huis, als eregast aanwezig. In opdracht van de Stichting De Pinto werden de panden Zwanenburgwal 8, 10 en 12 herbouwd tot 12 ouderenwoningen, die overgedragen werden aan de Stichting Aristoteles. De Diogenes* ontving in 1979 een prijs (een medaille) van Europa Nostra, de Bond van Europese Verenigingen van Monumentenzorg, voor de wijze waarop zij 62 panden heeft gerestaureerd. Daartoe behoorden ook het De Pintohuis en de 12 ouderenwoningen aan de Zwanenburgwal.
LIT. H. Knijtijzer, Huis de Pinto... en verder, O.A. 1972, 8; Geurt Brinkgreve, Het Huis de Pinto - en dan verder, O.A. 1972, 78; Frans Heddema, Terug naar het Pintohuis, O.A. 1999, 72; P. Prins, Het De Pintohuis en de omslag in de Nieuwmarktbuurt, M.A. 1999, 16.
