een vorm met een telkens weerkeerend refrein, als in het litteraire rondeel. Het eenvoudigste schema is: A-B-A-B-A; ook komen voor A-B-A-C-A- en A-B-A-C-A-B-A; tusschen de thema's zijn verbindende zinnen.
De rondo-vorm wordt vaak gebruikt voor het laatste deel van sonaten, symphonieën en concerten (Beethoven's vioolconcert). Ook aria's hebben soms den rondovorm, b.v. ‘J'ai perdu mon Euridice’ uit Gluck's Orphée’. ‘Till Eulenspiegel’ van Strauss is een uitgebreid, zelfstandig Rondo voor orkest. Een Rondino is een rondo van kleine afmeting.
