nachtstuk, meestal instrumentaal. Vroeger was de Nocturne ongeveer hetzelfde als de Serenade.
Sedert Chopin en diens voorlooper John Field denkt men bij het woord Nocturne het eerst aan een lyrisch, droomerig klavierstuk. Mendelssohn schreef zulk een droomerige Nocturne voor orkest in zijn ‘Sommernachtstraum’-muziek. Schumann gebruikte den titel Nachtstücke (opus 23), Mahler in zijn VIIe symphonie het opschrift ‘Nachtmusik’.
