(1653-1713). Geboren in Fusignano nabij Ravenna, kwam hij in 1672 naar Rome, waar hij compositieles nam, en als violist werkte in een theaterorkest.
Na een paar jaar zwerven door Duitschland, ging hij weer terug naar Rome (1682). Hier vond hij in eenige kardinalen machtige beschermers. Hoezeer hij geëerd werd, blijkt uit zijn grafschrift in het Pantheon te Rome, dat hem den hoogsten lof toekende, dien ooit een componist mocht ontvangen. De kerkelijke overheid had daarvoor reden genoeg. Immers, Corelli's concerti grossi waren toen openbaringen van een nieuwe schoonheid in de gewijde muziek. Als hoogtepunt daarvan heeft door de eeuwen gegolden het ‘Concerto grosso fatto per la notte di Natale’, het feestelijke stuk in pastoralen trant voor den Kerstnacht, een voorbeeldige muziek der herders (Odeon 68107/8).
Het is uit zijn laatste werk, opus 6, een verzameling Concerti grossi, acht kerk- en vier kamerconcerten (Suiten) uitgegeven in het jaar 1712. Aan de spits van zijn wereldlijke muziek heeft Vader Tijd geplaatst de ‘Follia’ (Col. DB 501). Deze Sarabande met zestien variaties is het sluitstuk van de verzameling opus 5, dat bestaat uit 12 kamersonates voor viool en continuo (1700). Zijn prachtige Trio-sonaten voor twee violen, cello en continuo (de kerksonaten opus 1 en 3, de kamersonaten opus 2 en 4, elk een dozijn stukken), worden helaas nooit meer gespeeld. Hoewel hij toen als een vorst leefde, leed hij in zijn laatste jaren aan melancholie.
