Het recht op een levenslange jaarlijksche uitkeering, gewoonlijk verkregen door storting van een som ineens. Bij een gewone lijfrente neemt de uitbetaling terstond een aanvang.
Een uitgestelde lijfrente vangt op een te voren bepaalden dag aan. Een tijdelijke lijfrente kan slechts gedurende een bepaald aantal jaren genoten worden. Een overlevingsrente is een lijfrente, waarbij meer personen betrokken zijn, meestal twee en die vervalt aan den langstlevende. Een altijddurende rente is een recht, voortvloeiend uit een overeenkomst, waarbij de uitleener interessen bedingt tegen betaling van een hoofdsom, welke hij aanneemt niet terug te zullen vorderen. Een altijddurende rente vererft dus, in tegenstelling met een lijfrente.De gewone lijfrente komt dikwijls voor. Veelal wordt die op 65-jarigen leeftijd gekocht en de rente bedraagt dan ongeveer 10% van de hoofdsom. In vroeger tijden werden veelal de staatsschulden aangegaan in den vorm van lijfrenten. Men stortte dus een som ineens in de schatkist en ontving daarvoor een lijfrente. Daar destijds een goede sterftestatistiek nog ontbrak, was de berekening van de lijfrente uiteraard zeer ruw. Johan de Witt gaf in 1671 een geschrift uit, waarin werd uiteengezet, hoe men met behulp van de blaffaerden van de Staten van Holland, waarin de sterfgevallen werden opgeteekend, de levenskansen en daarmee de waarde van een lijfrente nauwkeuriger kon berekenen.
Dit geschrift was het uitgangspunt van de ontwikkeling der tegenwoordige levensverzekering. Bij het aangaan van staatsschulden kwamen later de losrenten in gebruik. Dit is de naam van schulden, welke na zekeren tijd moesten worden afgelost. Zij heeten tegenwoordig obligatiën of schuldbrieven.
Van de waarde van een lijfrente wordt vermogensbelasting geheven, tenzij de eigenaar minder dan 16 duizend gulden vermogen bezit en de lijfrente is verkregen door betaling van een gelijke premie gedurende tien jaar. Een lijfrente, in dienstbetrekking verkregen (pensioen), is vrij van vermogensbelasting.
