Oorspronkelijk was de koordentang een tang, waarmede de oude heelmeester Solingen (1641 te Gorichem geboren) doorgesneden bloedvaten pakken kon, waarna hij die terstond achter de tang kon „koorden” (afbinden). Tegenwoordig hebben zulke tangen een slot met heugelsluiting (cremailiere), waardoor de tang in toegeknepen stand blijft staan, en aan het gepakte bloedvat blijft hangen.
Onder een koordentang, (korentang), verstaat men tegenwoordig de tang met den vorm van die van Solingen, zonder slot, waarmede men eenig deel in een wond kan aanvatten. Met een koordentang brengt men een draineerbuis in de wondholte.
