De haring wordt op zee gezouten en in tonnen gelegd. Alle nieuwe haring wordt dus gezouten, gepekeld.
Slechts een zeer klein gedeelte wordt, als het vangstgebied dichtbij ligt, door snelvarende Vlaardingsche haringloggers, versch, d.w.z. heel licht gezouten, aan wal gebracht en als groene haring verkocht. De groene haring is dus een bijzondere lekkernij, welke duur is, doordat er bijzondere kosten van vervoer opkomen.
