Het getij, waarbij het water bij eb het minst laag en bij vloed het minst hoog komt en het verschil tusschen hoog en laag water dus het kleinst is. Aan de Nederlandsche kust heeft men telkens dood tij twee of drie dagen na het eerste en laatste kwartier van de maan.
Springtij, waarbij het verschil het grootst is, valt twee of drie dagen na nieuwe en na volle maan. Aan land noemt men dood tij het tijdperk, waarin de vloed is opgehouden en de eb nog niet is ingetreden. Bij ijsgang in de rivieren wacht men op dood tij om over te steken.
