het joodse jaar is een maanjaar. Het woord voor maand is ’chodesj’: ’nieuwe (maan)’.
Feesten vallen meestal in het midden van de maand, wanneer de nacht licht is. Oorspronkelijk werd steeds door het hoogste gerechtshof - het Sanhedrin - na een deskundig verhoor van getuigen die kwamen vertellen dat zij de opkomende maansikkel in zijn kleinste vorm gezien hadden, het juiste tijdstip van het begin van de nieuwe maand bekendgemaakt. Dit was zeer belangrijk voor het vaststellen van de feestdagen en het invoegen van de extra maand Adar in een schrikkeljaar. In de vierde eeuw, toen het Sanhedrin niet meer functioneerde, werd een nauwkeurige astronomische berekening opgesteld voor het juiste tijdstip van de maansvernieuwing en om de joodse kalender op te maken. Voor het publiek werd dit tijdstip in de synagogedienst bekendgemaakt, waarbij gebeden voor een zegenrijke nieuwe maand werden uitgesproken.Tot vandaag toe worden in de synagoge gebeden gezegd waarin om zegen voor de nieuwe maand wordt gevraagd, een nieuwe periode van geluk, blijdschap en vreugde, hulp en troost. Zie A(nno) M(undi); Jaartelling; Maanden, namen van de.
