Operator, logische

betekenis & definitie

Een uitdrukking die als functie heeft op een welbepaalde manier de logische eigenschappen (bijvoorbeeld de logische gevolgen) te bepalen van een uitdrukking of de uidrukkingen waarmee zij verbonden is. Zo verbindt ‘en’ twee proposities tot één geheel dat logische gevolgen heeft die de afzonderlijke proposities niet hebben. Zie conjunctieendisjunctie, variabele.