Noorditalische stad, gelegen op de oostelijke oever van de Trebia, dicht bij de monding van deze rivier in de Po; thans Piacenza. Placentia was een stichting van de → Etruriërs (II) en maakte deel uit van de etrurische stedenbond in de Po-vlakte, totdat het ca. 390 vC door de Galliërs veroverd werd.
In 218 vC veroverden de Romeinen het en vestigden er een grote colonia, die tot een sterke vesting werd uitgebouwd. Deze werd in 207 vC vergeefs door Hasdrubal belegerd, maar in 200 door de Galliërs verwoest. In 190 zond Rome er 3000 nieuwe kolonisten heen; sinds 187 vC vormde Placentia het eindpunt van de Via Aemilia. In 90 vC werd het municipium van de tribus Votumia. Hoewel het in de militaire geschiedenis van Rome een belangrijke rol heeft gespeeld, wordt het in de bronnen betrekkelijk zelden vermeld. Van het antieke Placentia, waarvan het romeinse grondplan in de moderne stad nog enigszins herkenbaar is, zijn weinig resten over.Lit. Inscripties in CIL 11, 1, 1211-1291. - R. Hanslik (PRE 20, 1897-1910). N. Alfieri (EAA 6, 144). - E. Nasalli Rocca/
M. Corradi Cerri, P. (Archivio Storico per le Provinzie Parmense 3,1938,45-95). [Nuchelmans]
