Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

Gepubliceerd op 18-06-2025

PANYASSIS

betekenis & definitie

Panyassis (Πανυασσις) van Halicarnassus, griekse epische dichter uit het begin van de 5e eeuw vC, oom of neef van de geschiedschrijver Herodotus; hij vond de dood in de vrijheidsstrijd van zijn vaderstad tegen de tyran Lygdamis (ca. 460 vC). Panyassis schreef een epos ‘Ηηρακλεια of 'Ηαρακλειας in 14 boeken (ca. 9000 verzen) over de werken van Heracles, waarvan een twintigtal fragmenten bewaard zijn gebleven, en een epos Ιωνικα (Ionische geschiedenis; ca. 6000 verzen), waarvan niets over is.

Panyassis, die het tijdvak van de oude griekse epiek afsluit, werd in de oudheid hoog gewaardeerd. Zijn Heracles-epos heeft veel bijgedragen tot de toenemende belangstelling en bewondering voor Heracles vanaf het midden der 5e eeuw; de tragediedichters hebben er stof voor diverse Heracles-drama’s aan ontleend.Lit. Uitgave der fragmenten: G. Kinkel, Epicorum Graecorum Fragmenta 1 (Leipzig 1877) 253-265. - F. Stoessl (PRE 18, 2 (3), 871-922, 1279v). - G. L. Huxley, Greek Epic Poetry (Cambridge 1969) 177-188. [Nuchelmans]

< >