Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

Gepubliceerd op 18-06-2025

ORION

betekenis & definitie

Orion (Ω(α)ριων)

1. in de griekse mythologie een reus en groot jager, waarschijnlijk uit Boeotië. Reeds bij Homerus wordt hij met het gelijknamige sterrebeeld geïdentificeerd. Orion hield van Merope, een dochter van Oenopion, de korting van Chius. Deze wilde echter niets van deze liefde weten en liet Orion blind maken. Door een jongen werd hij vervolgens, door de zee heen, naar het verre Oosten gebracht, waar hij door een zonnestraal van zijn blindheid werd genezen. Tenslotte werd hij gedood door Artemis uit jaloezie, vanwege zijn liefde voor Eos, of omdat hij haar zou hebben beledigd. Volgens een andere versie werd Orion gedood door een schorpioen, die Gaia gezonden had, omdat hij zou hebben gezegd dat hij alle op aarde levende dieren zou uitroeien.

Lit. P. Wehrli (PRE 18, 1068-1082). H. Küentzle (Roscher 3, 1018-1047). S. de Marinis (EAA 5, 760-762). [Schouten]

2. Orion van Thebe in Egypte (5e eeuw nC), griekse grammaticus en auteur van een etymologisch woordenboek; zie Etymologicon (II).

< >