Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

Gepubliceerd op 18-06-2025

NAZIREEËR

betekenis & definitie

Nazireeër is een godgewijde (hebr. ne zir ‘elohlm), over wiens beloften en verplichtingen Nm 6,1-21 een informatie geeft, die later tot in details is uitgewerkt door het tractaat Nazir van de misjna. De nazireeër moest zich onthouden van sterke drank en van alles wat de wijnstok voortbrengt, hij mocht zijn hoofdhaar niet afscheren.

Hij moest iedere aanraking met een lijk vermijden, hij mocht zich niet met een dode onder één dak bevinden. Men kon een nazireeër zijn voor het leven, zoals Simson (Ri 13,5) en Samuel (1Sm 1,11), die ’van de moederschoot af’ hiertoe bestemd waren. Men kon ook een tijdelijk nazireaat op zich nemen. De oudchristelijke gemeente kende nog de nazireaatsgelofte (Hand 18,18; 21,23-26).Lit. H. Salmanowitch, Das Naziräat nach Bibel und Talmud (Giessen 1931). M. Boertien, Nazir. Die Mischna, Text, Übersetzung und ausführliche Erklärung (Berlin/New York 1971).

[Beek]

< >