Het lichaam van een gestorven mens of dier dat volgens oud-egyptisch gebruik voor bewaring gebalsemd was. Via het arabisch mumijah stamt deze naam van een perzisch woord dat ’asfalt’ of 'bitumen’ betekent.
Hij berust op het feit dat, in de grieks-romeinse tijd, de genoemde stof een rol speelde bij de mummificatie. Vanaf de vroege middeleeuwen werden mensenmummies gebruikt door arabische en europese farmaceuten voor het vervaardigen van geneesmiddelen. Dit gaf in Egypte aanleiding tot een verwoede jacht op mummies en de vernietiging van zeer vele ervan.Lit. H. Franke, Das chinesische Wort für Mumie (Oriens 10, 1957, 253-257). A. Wiedemann, Mumie als Heilmittel (Z. d. Vereins f. rheinische u. westfälische Volkskunde 3, 1906, 1- 38).
W. R. Dawson, Mummy as a Drug (American Druggist, November 1925). W. Proot, Mumia (J. de Pharmacie de Bel- gique 36 = N.S. 9, 1954, 47-53). [Vergote]
